Kinga Baranowska


Kinga Baranowska, urodzona 17 listopada 1975 roku w Wejherowie, to wybitna polska himalaistka, która zdobyła dziewięć ośmiotysięczników. Jest znana z tego, że jako pierwsza Polka zdobyła trzy z nich: Dhaulagiri, Manaslu oraz Kanczendzondze. Co więcej, na wszystkie wymienione szczyty dotarła bez użycia dodatkowego tlenu z butli, co wyczyn ten czyni jeszcze bardziej imponującym.

W okresie swojej kariery, Kinga była członkinią kadr narodowych Polskiego Związku Alpinizmu w dziedzinie wspinaczki wysokogórskiej, a także pełniła funkcję wiceprezesa zarządu Klubu Wysokogórskiego w Warszawie. Jej edukacja rozpoczęła się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie, a później rozwijała swoje umiejętności akademickie, uzyskując wykształcenie w zakresie geografii, psychologii i psychoterapii.

Obecnie Kinga Baranowska dzieli swój czas pomiędzy Warszawę a Zakopane, gdzie kontynuuje swoją pasję do gór oraz przekazuje swoje doświadczenie młodszym pokoleniom miłośników wspinaczki.

Wejścia na wierzchołki ośmiotysięczników

Lista osiągnięć Kingi Baranowskiej w zdobywaniu ośmiotysięczników jest imponująca i stanowi ważny wkład w polski himalaizm.

  • 2003 – Czo Oju (8201 m),
  • 2006 – Broad Peak (8048 m) – była drugą Polką na szczycie,
  • 2007 – Nanga Parbat (8125 m) – zdobycie ścianą Diamir,
  • 2008 – Dhaulagiri (8167 m) – uzyskała tytuł pierwszej Polki w historii,
  • 2008 – Manaslu (8156 m) – kontynuacja osiągnięć jako pierwsza Polka w historii,
  • 2009 – Kanczendzonga (8598 m) – ponownie była pierwszą Polką w historii,
  • 2010 – Annapurna (8091 m) – drugie polskie kobiece wejście,
  • 2012 – Lhotse (8516 m) – trzecie polskie kobiece wejście, pierwsze w historii bez użycia tlenu z butli,
  • 2015 – Gaszerbrum II (8035 m),

Wyprawy wysokogórskie

W dziedzinie wspinaczki wysokogórskiej, Kinga Baranowska ma na swoim koncie szereg znaczących osiągnięć, które zasługują na szczególną uwagę. Jej pierwsza wyprawa do Himalajów miała miejsce w 2003 roku, kiedy to zdobyła Czo Oju, usytuowany na granicy Tybetu i Nepalu. To wydarzenie otworzyło przed nią drzwi do dalszych, ambitnych celów. W następstwie, w 2004 roku, Baranowska wzięła udział w wyprawie na Szczyt Zwycięstwa w górach Tienszan, co jeszcze bardziej umocniło jej pozycję w środowisku wspinaczy.

Nieustępliwość Kingi zademonstrowano 22 lipca 2006 roku, kiedy to zdobyła Broad Peak w Karakorum, co było jej powrotem do gór wysokich. Następnie, 11 czerwca 2007 roku, w ramach aklimatyzacji, stanęła na najwyższym szczycie Ameryki Północnej – Denali (McKinley). Jeszcze tego samego roku, 18 lipca, wspięła się na Nanga Parbat, pokonując jego północną ścianę Diamir.

Podczas jesiennej wyprawy 2007 roku próbowała zdobyć Dhaulagiri, docierając jednak tylko do 100 metrów przed samym szczytem, gdzie zmuszona była zawrócić. Jednak już w 2008 roku, Kinga Baranowska zrealizowała swoje marzenia, zdobywając dwa ośmiotysięczniki jako pierwsza Polka. W dniu 1 maja zdobyła Dhaulagiri, a 5 października wspięła się na Manaslu.

Jej osiągnięcie Kanczendzongi, z 18 maja 2009 roku, pozostaje najwyższą górą, na którą dotychczas weszła, a Polska stała się pierwszym krajem, którego kobiety zdobyły wszystkie ośmiotysięczniki. 6 września 2009 roku podjęła kolejną próbę zdobycia Sziszapangmy, jednak z braku korzystnych warunków pogodowych, szczyt okazał się poza jej zasięgiem.

Współpraca z Piotrem Pustelnikiem zaowocowała 27 kwietnia 2010 roku, gdy oboje stanęli na Annapurnie, co stanowiło drugie polskie kobiece wejście na ten szczyt. Kinga dwukrotnie próbowała zdobyć K2 (w 2010 i 2011 roku), jednak w obydwu przypadkach bezskutecznie, co odzwierciedla trudności tego, uważanego za najtrudniejszy, ośmiotysięcznika.

25 maja 2012 roku Baranowska zdobyła Lhotse (8516 m n.p.m.), czwarty pod względem wysokości szczyt na świecie. W roku 2013, mimo podjętych prób zdobycia Makalu, zła pogoda zmusiła ją do zakończenia wyprawy przed osiągnięciem wierzchołka. Cała jej droga na ośmiotysięczniki wiązała się z wyjątkowym wyzwaniem, ponieważ Kinga weszła na nie bez użycia dodatkowego tlenu oraz przy pomocy Szerpów.

Nagrody

Kinga Baranowska, znana wspinaczka, jest laureatką wielu prestiżowych nagród, które świadczą o jej niezwykłych osiągnięciach i wkładzie w świat alpinistyki oraz aktywności społecznej.

  • 2007, 2008, 2009, 2010 – w ścisłym finale Nagrody Środowisk Wspinaczkowych „Jedynka”,
  • 2008 – Kobieta Roku miesięcznika „Shape” w kategorii „Kobiety, które zmieniają świat”,
  • 2009 – nagroda „Kolosa 2008” w kategorii „ALPINIZM”, za zdobycie w ciągu jednego roku dwóch ośmiotysięczników: Dhaulagiri oraz Manaslu,
  • 2009 – Nagroda Ministra Sportu za wspinaczkę na trzeci szczyt świata,
  • 2017 – Tytuł ,,Mistrz Mowy Polskiej” – laureatka XVII edycji plebiscytu na najlepiej mówiących Polaków.

Odznaczenia

W dniu 25 kwietnia 2015 roku miała miejsce doniosła ceremonia, podczas której prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Bronisław Komorowski, postanowił uhonorować Kingę Baranowską. Przyznał jej Złoty Krzyż Zasługi, co stanowi wyraz uznania za jej wybitne osiągnięcia w dziedzinie sportów wysokogórskich.

Kinga Baranowska została odznaczona za zasługi w promowaniu Polski w skali międzynarodowej oraz za wkład w rozwój tego wymagającego sportu.

Przypisy

  1. I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego - Kinga Baranowska [online], liceum1.pl [dostęp 27.08.2024 r.]
  2. Kinga Baranowska zdobyła Lhotse. [w:] wspinanie.pl [on-line]. [dostęp 22.04.2024 r.]
  3. Kinga Baranowska [online], NZOZ Centrum Terapii DIALOG Warszawa, 30.09.2021 r. [dostęp 17.07.2023 r.]
  4. Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 17.07.2023 r.]
  5. Kinga Baranowska: Po głowie chodzi mi Sziszapangma. Sportowe Fakty, 27.05.2012 r. [dostęp 19.06.2012 r.]
  6. Kinga Baranowska. drytooling.com.pl, 30.05.2012 r. [dostęp 25.09.2012 r.]
  7. Kinga Baranowska na szczycie Kanczendzongi 8586 m / 2009 r.. YouTube, 27.01.2011 r. [dostęp 22.03.2013 r.]
  8. PAP: Kinga Baranowska na szczycie Kanczendzongi 8586 m / 2009 r.. Sportowe Fakty, 26.05.2009 r. [dostęp 22.03.2013 r.]
  9. Kinga Baranowska zdobyła Kangchenjungę. wspinanie.pl, 18.05.2009 r. [dostęp 22.03.2013 r.]
  10. Janusz Kurczab: Annapurna - Korona Himalajów dla Oh Eun-Sun, Piotra Pustelnika. Kinga na siódmym ośmiotysięczniku. wspinanie.pl, 27.04.2010 r. [dostęp 19.06.2012 r.]
  11. Domena kingabaranowska.com jest utrzymywana na serwerach nazwa.pl [online], www.kingabaranowska.com [dostęp 05.11.2018 r.]
  12. Odznaczenia na Kasprowym Wierchu, 25.04.2015 r. [dostęp 25.04.2015 r.]
  13. "Dziękuję za zasługi w drodze ku polskiej wolności". prezydent.pl, 03.03.2015 r. [dostęp 17.06.2015 r.]

Oceń: Kinga Baranowska

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:7