Teofil Bochentyn

---

Życiorys

Teofil Bochentyn urodził się 24 listopada 1913 roku w Wejherowie, w rodzinie Wojciecha oraz Anastazji z domu Lemke. Jego ojciec niestety stracił życie w trakcie I wojny światowej. W okresie lat 1936–1937 odbył czynną służbę wojskową. Po ukończeniu szkoły podoficerskiej 36. Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie-Pradze, został przeniesiony do rezerwy z osiągniętym stopniem kaprala.

Od roku 1936 aktywnie angażował się w działalność Polskiego Związku Zachodniego. W 1937 roku brał udział w budowie kopca Józefa Piłsudskiego w Krakowie. Jako instruktor przysposobienia wojskowego, Teofil Bochentyn uczył w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni.

W maju 1939 roku, w ramach mobilizacji wojskowej, został przydzielony do 1 Morskiego Baonu Strzelców, a następnie do dowództwa Ochotniczej Kompanii Harcerskiej, gdzie pełnił funkcję podoficera broni. 9 września 1939 roku uczestniczył w krótkim starciu z III batalionem 322 pułku piechoty, dowodzonym przez majora Heinricha von Diesta, w obronie wsi Biała Rzeka.

Jego nazwisko trafiło na listę proskrypcyjną Polaków ściganych listem gończym. Niestety, 5 listopada 1939 roku został aresztowany przez gestapo w swoim domu w Wejherowie. Po aresztowaniu przetrzymywany był w więzieniu wejherowskim. W oparciu o ustalenia Sądu Grodzkiego w Wejherowie z 1946 roku, dokonane na podstawie zeznań świadków, wiadomo, że Teofil Bochentyn wraz z innymi więźniami został 8 listopada 1939 roku wywieziony do lasu w pobliżu Piaśnicy, gdzie poniósł śmierć z rąk katów.

Jego szczątki najprawdopodobniej zostały spalane podczas zatajania zbrodni w roku 1944.

Życie prywatne

Teofil Bochentyn w 1938 roku wstąpił w związek małżeński z Bertą, która z domu nosiła nazwisko Miotk, a jej życie trwało od 1914 do 1970 roku. Para doczekała się jednej córki.

---

Oceń: Teofil Bochentyn

---